مقالات

علاوه بر مفروضات محیطی در حسابداری، برای ثبت و گزارش گری مالی، به رهنمودها و دستور العمل های روشن تر و مشخص تری نیز  نیاز می باشد. این دستور العمل ها که به اصول حسابداری، مرسوم می باشند در مقایسه با مفروضات حسابداری، بیشتر جنبه اجرایی و کاربردی دارند.
چارچوب اولیه و زیربنایی حسابداری ابتدا بوسیله ی مفروضات شکل می گیرد و سپس بوسیله اصول حسابداری عملی می گردد.

اطلاعات حسابداری بها برای مدیران طراحی شده است. از آنجاکه مدیران تصمیمات را فقط برای سازمان خودشان اتخاذ میکنند، هیچ نیازی به این اطلاعات به‌صورت قابل‌مقایسه با اطلاعات مشابه سایر سازمانها وجود ندارد. در عوض، معیار مهم این است که این اطلاعات باید برای تصمیماتی که مدیران در یک محیط  خاص کسب و کار از جمله ایجاد راهبرد عملیاتی میگیرند، مرتبط باشند. از اطلاعات حسابداری بها به‌طور معمول در اطلاعات حسابداری مالی استفاده میشود، اما ابتدا ما روی استفاده آنها توسط مدیران برای تصمیم‌گیری تاکید میکنیم. حسابدارانی که اطلاعات حسابداری بها را رسیدگی میکنند با ارائه اطلاعات خوب به مدیرانی که تصمیم‌گیرنده هستند ارزش افزوده ایجاد میکنند. بدون در نظر گرفتن اینکه سازمان یک شرکت تولیدی، یک بانک، یک سازمان غیرانتفاعی، یک سازمان دولتی، یا حتی یک مدرسه باشد، متعاقب تصمیم‌های بهتر، بهبود عملکرد حاصل خواهد شد. سامانه حسابداری بها حاصل تصمیم‌گیریهای مدیران یک سازمان و محیطی است که آنها میسازند.

ERP فراتر از یک ابزار است و باید آن را یک راه حل دانست راه حلی که از ترکیب ابزار، دانش و روش به دست می آید. دانش یعنی به روش ها یا همان Best Practices که باید بر اساس شرائط عمومی صنعت و کسب و کار و شرائط اختصاصی سازمان شناسایی و طراحی شود و مستلزم خبرگی در موضوع مورد نظر است و روش یعنی تکنیک های جایگزینی سیستم جاری با سیستم جدید که کار ساده ای نیست و اکثر پروژه های ERP در این مرحله شکست می خورند.